ŞİİRLER:
Sen gittin
İçimdeki sevgi döküldü yollara
Bıraktım kendimi kaldırımlara
Ağladım sensizliğime

Sen gittin
Karanlıklar sardı etrafımı
Korkular kuşattı bedenimi
Rehin verdim duygularımı

Sen gittin
Karlar yağdı hasretime
İçim üşüdü halime
Gelemedim bir türlü kendime

Sen gittin
Bulutlar kapladı varlığımı
Yağmurlar yağdı yalnızlığıma
Yığıldım sokağın ortasına

Sen gittin
Yapraklar döküldü üzerime
Umutsuzluk çöktü üstüme
Veda ettim toprağın üstüne

Sen gittin
Musalla taşı geldi gözlerimin hizasına
Bedenimi koydular tabutun ortasına
Uğurladılar hayatın sonuna

ŞİİR:2
Ben istemedim ki aşkı
Yüreğim bihaber, nasıl yakalandı
Daha önceki sevgi kırıntılarını
Aşk sanmıştı
Oysa daha onunla karşılaşmamıştı
Geriye dönüş yok artık kapılmıştı

Gözyaşları yanaklarına süzüldüğünde
Sessiz sessiz
Düşlere dalıp gittiğinde
Yerli yersiz
Hep onu görmek istediğinde
Sebepli sebepsiz
Yüreğinin en derinlerinde
Bir sızı hissettiğinde
Çok geç olmuştur çaresiz
Kaldığında yalnızlığınla
Başlarsın kaderinle savaşmaya
Yaşamaya dair en güzel duygular
Yenilmiştir kendine sorduğun
Acımasız sorulara